Thursday, April 19, 2012

Serba Salah

Assalamualaikum,



Mari dekat, mari dekat. Nak cerita ni, sebelum tu pergi ambik tisu dulu okay?

Pada hari ini, aku rasa sedih sangat plus sangat serba salah. Nak nangis lagi ni, err.

Benda ni jadi pada pukul 11. 45. Masa tu aku tengah sibuk carik tali tape untuk ukur baju kurung, bos suruh. Then, tiba-tiba ada makcik indon ni datang.

Makcik Indon : Ada orang kena ragut dekat depan butik you tadi, baru je tadi. You tak dengar ke ada orang menjerit tadi.

Me : Saya dengar, tapi ingat ada orang main-main je. Tak tahu pun ada orang kena ragut. Saya dekat belakang buat kerja. Packing baju.

Makcik Indon : Tadi orang tu nak masuk butik ni, tapi butik ni kunci. Sebab tu orang tu ragut dia.

Aku dengan terkejut beruk plus rasa serba salahnya pergi jumpa makcik tu dengan adik aku.

Kesian makcik tu. Nama makcik tu Ummi. Kesian makcik tu. Tangan dia dengan kaki dia berdarah, luka. Mata dia bengkak. Aku cakap-cakap dengan makcik Ummi tu, then ajak dia duduk butik, dia tak nak. Sebab kunci kereta dia ada dalam handbag, so dia takut kalau tiba-tiba peragut bodoh tu datang nak rembat kerete Mercedes Benz dia.

Aku pun call lah bos aku, cakap itu dan ini. Sebab makcik Ummi tu nak buat report, so bolehlah tengok balik rakaman cctv yang ada dekat depan butik aku ni. Then, tak lama lepas tu bos aku datang dengan suami dia and kawan-kawan dia untuk tengok balik rakaman tu. Tak pasal-pasal diaorang tengok masa aku mula-mula datang butik, buat kerja bagai. Perghh! Rajinnya aku, haha! Siap sapu-sapu, lap cermin bagai. Kan?

Okay, sambung-sambung. Bila tengok balik rakaman tu. Memang aku serba salah sangat sebab aku kunci pintu butik. Muka peragut tu tak dapat detect sebab dia pandang belakang and dia pakai helmet. Cisss! Setann punya peragut!

Aku rasa serba salah sangat sebab kalau aku tak kunci pintu, mesti tak jadi benda ni. Mesti makcik tu tak kena ragut plus luka-luka bagai. Aku sedih sangat, sebab aku tengok dekat video tu makcik tu kena seret. Sedih sangat.

Aku cakap dekat bos aku, aku serba salah sangat sebab kunci pintu. Tapi bos aku cakap, memang aku patut kunci pintu tu pun. Untuk keselamatan aku, yelaa masa siangkan takda customer sangat. Salesman kadang-kadang main masuk je butik, alarm pulak kadang bunyi, kadang tak. Tapi... Hati aku serba salah sangat-sangat!

Banyak benda yang aku fikirkan, aku bayangkan. Kalau aku tak kunci pintu, mungkin makcik tu dapat masuk dalam butik ni and peragut tu tak pasal-pasal ragut aku sekali. Tapi aku kesian sangat dekat makcik tu.

Makcik Ummi tu ada datang sini lagi lepas bos aku and kawan-kawan dia dah balik. Aku cakaplah yang cctv tu tak dapat detect muka peragut tu. Then, aku mintak maaf dekat makcik tu *menangis* sebab aku serba salah sangat. Hati aku tak senang.

Me : Anis mintak maaf sebab anis kunci pintu tu. Sebab bos anis cakap, pagi takda customer sangat. Tu anis kunci. Tapi sebelum-sebelum ni anis tak kunci kedai pun, tiba-tiba harini rasa nak kunci pintu. Anis mintak maaf *menangis*

Makcik Ummi : Takpalah, benda nak jadi. Anis tak salah, memang anis patut kunci pintu pun. Anis jangan nangis, bukan salah anis *usap-usap tangan aku*

Me : Tapi ntah lah kak, hati anis sedih. Kalau anis tak kunci pintu, mesti tak jadi. Anis sedih tengok akak kena seret dengan peragut *menangis lagi*

Makcik Ummi : *menangis* Anis, ini bukan salah anis. Benda nak jadi, takpalah. Memang bagus pun anis kunci pintu tu, sebab sekarang ni memang bahaya.

Okay, lap mata. Ntah lah, aku sedih sangat. Sebelum ni aku tak kunci pintu benda ni tak jadi. Dan-dan bila aku kunci pintu dah jadi hal. Lepas ni aku kena lebih berhati-hati. Syukur alhamdulillah takda apa jadi dekat aku and adik aku. Bos aku support aku, sebab aku down. Aku punya serba salah tahap dewa lah.

P/s : Aku benci kau seumur hidup aku wahai peragut sialan! Kau tak sedar bila harini kau buat orang esok lusa balasan tu akan sampai balik dekat kau. Harini kau buat mak orang, esok lusa orang buat mak kau ke isteri kau ke, kakak kau ke, adik kau ke, makcik-makcik kau ke. Jangan-jangan kau ter-ragut mak kau sendiri or suku sakat kau. Semoga kau berubah wahai peragut. Assalamualaikum.